Kong Xueli, idarano de la Sanktulo Konfuceo, estis eleganta instruitulo, lerta en poezio. Lia intima amiko, kiu funkciis kiel guberniestro de Tiantai, sendis leteron por inviti lin viziti. Sed la guberniestro mortis?uste tiam, kiam Kong alvenis. Tio?etis Kong en embarasan malfacilon, ?ar mankis al li mono por veturi reen. Do li, vole-nevole devis portempe lo?i en Putuo-Templo kaj dungi?is kiel skribisto de sutroj por la mona?oj.
Okcidente de la templo, je distanco de cent pa?oj, trovi?is domo de sinjoro Shan, deveninta de iam eminenta familio. Post dekadenco pro severa proceso, sinjoro Shan translo?i?is kun sia negranda familio al kamparo kaj lasis la domon dezerta. Iutage kiam lavange ne?egis, trovi?is neniu voja?anto survoje. Kong hazarde iris preter la domo kaj el la pordo eliris junulo, aspekte kaj kondute tre bela. Ekvidinte Kong la junulo ?entile salutis lin. Kaj post inter?an?o de iom da komplimentoj, invitis lin viziti lian domon. Kun plezuro Kong sekvis la junulon por eniri. La ?ambroj ne estis tre vastaj, ?ie pendis brokataj kurtenoj kaj sur la muro estis pendigitaj multaj kaligrafa?oj kaj pentra?oj de antikvuloj. Sur la tablo ku?is libro kun titolo Notoj pri Felando Langhuan. Foliumante?in, Kong trovis la enhavon alloga kaj kiun li neniam legis. Supozante ion, ?ar la junulo lo?is en la domon de sinjoro Shan, kredeble li estis la mastro, do Kong demandis nenion pri lia familio. La junulo, tamen demandis multon pri la misfortuno de Kong kaj tre simpatiis al li. Sekve la junulo konsilis, ke Kong fondu lernejon kaj varbu lernantojn. Sed tiu respondis kun veo: "Ho ve! Kiel nekonata voja?anto el fremda loko, kie mi povus trovi por mi rekomendanton?" "Se vi ne trovos min needukebla," diris la junulo,"mi volonte estu via instruato." Kong tre?ojis, sed ne pretendis esti lia instruisto. Li konsentis nur amiki?i kaj demandis: "Kial la domo esits fermata dum tiel longa tempo?" "Tio estas domo de familio Shan," respondis la junulo. "?i restis dum longa tempo vakanta?losite?ar la dommastroj translo?i?is al kamparo. Mi havas familian nomon Huangfu kaj nia hejmloko estis en Shaanxi, sed ?ar nia domo estis forbruligita de sova?a incendio, ni devas lo?i?i tie portempe." Nur de tio Kong eksciis, ke la junulo ne estis la dommastro sinjoro Shan.
Tiun vesperon, amba? ?uis ravan interbabilon kaj la junulo invitis Kong resti por kundormo. Frumatene jam venis servo-knabo bruligi karbofajron en la?ambro. La junulo elliti?is la unua kaj eniris al la interna?ambro, dum Kong ankora?sidis sin volvante en litkovrilo. Tiam la servo-knabo eniris anoncante: "Jen venas la Mastro Grandsinjoro!" Surprizite Kong levi?is. Jen eniris maljunulo kun ar?entaj hararo kaj barbo, kiu?entile dankis al Kong dirante: "Mi tre dankas vin, ke vi degnas doni instruojn al mia filo, la kruda bubo, kiu estas nur komencanto de lernado. Mi esperas, ke vi traktu lin dis?iplo anstata?amiko." Kaj li donacis al Kong kompleton da brokataj vestoj, zibelfelan?apon kaj po paro da?trumpoj kaj?uoj. Atendinte?is kiam Kong finos lavadon kaj kombadon, la mastro regalis lin per vino kaj pladoj. La tablo, se?oj, jupoj kaj roboj, kies modoj estis nekonataj por Kong, ?iuj frapis sor?e al liaj okuloj. Post kelkaj tostoj, la maljunulo ekstaris por retiri?i kaj li foriris apogante sin sur irbastono. Post man?o la junulo prezentis al Kong siajn ekzerckajerojn, kiuj tamen enhavis, je miro de Kong, nur verkojn en klasika stilo, sed neniun eseon la?skemo postulata de?tatoficistiga ekzameno. Demandite pri la kialo, la junulo respondis ridante: "Ho, mi neniam havis la ambicion?asi rangon per imperiaj ekzamenoj."
Tiun vesperon, la juna Huangfu invitis Kong al refoja drinko, sed kun vortoj: "Ni ravu nin per drinko?i-vespere sed morga?jam ne plue." Li alvokis la servoknabon kaj ordonis al li: "Iru rigardi?u mia patro jam endormi?is? Se jes, venigu la?ambristinon Xiangnu[19]ka?e." La servoknabo foriris kaj tre rapide revenis kun bivo en brodita sako. Post momento envenis bela ?ambristino pimpe vestita. La junulo petis ?in ludi la muzika?on Lamento de Sinjorinoj Xiang. Kiam ?i plukis per ebura plektro la kordojn, ekfluis patosa kaj kortu?a tono, kiun Kong neniam a?dis anta?e. Poste?i priservis, la?aludo de sia mastrido, la vindrinkon per kolosaj pokaloj kaj la festeno kaj muziko da?ris?is tre malfrua horo post noktmezo.
La sekvan matenon amba? elliti?is frue kaj studis kune. La junulo montri?is tiel inteligenta, ke li povis memori?ion, kion li legis e? nur unufoje kaj lia verkado, post praktiko du a?tri monata anka?fari?is tre impresa kaj eleganta. Do amba?interkonsentis, ke ili havu kundrinkadon?iun kvinan tagon kaj la bela Xiangnu?eestis?iufoje. Iuvespere dum la drinko ravis arde Kong fiksis sian rigardon senmove al la?ambristino. La junulo tuj komprenis la deziron de sia amiko kaj diris: "Tiu knabino estas sub dispono de mia patro, pro tio ke vi suferis de soleco kiel fra?lo sen kunulino kaj for de sia hejmloko, mi jam delonge pensis kaj intencis balda?trovi por vi bonan parulinon." "Se vi kompleze favoras min," diris Kong,"lasu?in esti tiel klera kaj bela kiel fra?lino Xiangnu."
La junulo ekridis, dirante: "La?via?usa parolo, vi ja havis tro maloftan kontakton kun knabinoj," kaj li da?rigis. "Se vi opinius?in ideala, vi estos tro facile kontentigebla!" Ses monatoj pasis. Iutage Kong volis ekskursi al?irka?urbo. Li iris al la pordo, sed trovis?in?losita de ekstere. Kong demandis pri la kialo, la junulo respondis: "?ar mia patro ne volis, ke tro multaj gastoj ?enos mian studadon, tial li per tio senigis al ni vizitantojn." A?dinte la klarigon, Kong anka? trankvili?is. Jen venis somero sufoke varmega. Ili transloki?is studi al pavilono en?ardeno.
Iutage Kong trovis sur sia brusto?vela?on, kiu estis tiel granda kiel persiko, sed post unu nokto jam fari?is?is dimensio de bovlo. Li ku?is?emante pro doloro. La junulo venis pririgardi lin tagnokte e? forgesante man?i a? dormi. Post kelkaj tagoj Kong fari?is ankora?pli grave malsana, povante nek man?i nek trinki. La maljuna mastro anka?venis rigardi al li, sed povis fari nenion krom vei kun sia filo amba?. "Anta?hiera?," diris la filo. "Mi pensis, ke mia fratino Jiao Na povis kuraci la malsanon de mia instruisto. Kaj mi sendis homon al mia patrinflanka avino voki ?in. Kial ?i ankora? ne venas?" ?uste tiumomente servisto eniris anoncante: "Fra?lino Jiao Na alvenis kun via onklino kaj kuzino A Song!" La patro kaj filo amba?rapidis al la interna?ambro kaj post momento la junulo kondukis sian fratinon al Kong por ekzameni.
Jiao Na, 13 a? 14-jara, havis belan okulparon plenan de inteligenteco kaj gracian figuron kiel saliko dancanta en zefiro. Ekvidinte tiel aminde?arman knabinon, Kong tuj sentis sin pli bonfarta, e?forgesante?emvei. La junulo diris al sia fratino: "Jen mia bona amiko, tiel intima kiel propra frato. Bonvolu kuraci lin zorgeme!" Reteninte sian hontemon, la knabino suprentiris siajn longajn manikojn kaj alsidante?e la lito, palpis la pulson de Kong. Kiam?i tu?is lian ha?ton, Kong ekperceptis bonodoron, pli aroman ol tiu de orkideoj. La knabino diris ridante: "Estas konsekvence ke vi malsani?is tiel serioze?ar via koro tu?i?is. La malsano estas kriza, sed ankora?kuracebla, tamen la operacio nepre necesas!" Kaj ?i prenis de sia brako oran braceleton, lokigis ?in al la tumoro kaj subpremis?in malrapide. La?vela?o levi?is pli alta?irka?colon ol la braceleto kaj anka?tuta inflama parto trovi?is en la braceleto, ne plu tiel granda kiel bovlo. Per unu mano?i de?ovetis sian muslinan robon kaj elprenis akran tran?ilon kun klingo malpli dika ol papero kaj subpremante la braceleton?iam per la alia mano, komencis delikate fortran?i?irka?e de la tumorradiko. Purpura sango elfluis, makulante littukon kaj maton. Sed Kong,?uante la intiman proksimi?on al la belulino, ne nur ne sentis doloron, e?male nur timis, ke?i finos la operacion tro rapide kaj foriros frue.
Postnelonge la karno-putra?oj estis fortran?itaj en blokoj kiel tuberoj de arbo. Tiam?i petis iom da akvo por lavi al li la vundon kaj vomis el la bu?o ru?an pilolon en grando de bido, kiun?i metis sur lian bruston kaj turnis?in rondon post rondo. Je la unua cirklo Kong sentis sian vundon varme brula; je la dua, komforte juka; kaj je la tria agrabla malvarmo disvasti?is tra lia tuta korpo penetrante?isoste. La knabino remetis la ru?an pilolon en sian bu?on kaj diris: "Resanigite!" Poste ?i rapidis de la ?ambro for. Kong saltlevi?is por danki al?i kaj trovis sian malsanon, kiu tiel dolore turmentis lin, jam tute malaperinta, sed la memoro pri?ia beleco por?iam kro?i?is al li. Ekde tiu momento li forgesis sian studon kaj tutajn tagojn nur sidadis?tone kun interesi?o pri nenio.
La junulo jam rimarkis tion kaj iutage diris al Kong: "Mi jam trovis bonan knabinon por vi." "Kiun?" demandis Kong. "Anka? el miaj parencoj," Kong meditis dum longa tempo, fine diris mallonge. "Ne necese!" kaj turnante sian viza?on al muro, li recitis la versojn:
Neniu akv'pli vastas ol tiu en la maro,
Neniu nub'pli belas ol?e Wushan montaro.
Tute komprenante kion li aludis, la junulo klarigis: "Mia patro tre admiras vian grandan talenton kaj erudicion, ofte pensis pri edzinigo de iu el niaj familianoj al vi. Sed mi havas nur unu fratinon, kiu estas tro juna. Mia onklino havas filinon A Song, kiu estas jam 18-jara kaj tute ne malbela. Se vi ne kredos al mi, vi povus atendi en la verando kaj vidi propraokule kiam?i iros al la ?ardeno por?iutaga promenado," Kong faris la? la indiko kaj efektive vidis, ke Jiao Na venis kun ?arma belulino kun du kurbaj brovoj delikate pentritaj kaj paro da etaj piedoj en broditaj ark?uoj. ?i estis vere tiel aminda kiel Jiao Na. Ekstaze Kong petis, ke la junulo svatu por li.
La sekvan tagon, la junulo eliris de la interna?ambro kaj gratulis Kong dirante: "?io jam en ordo!" Apartamento en aparta korto estis pretigita por la nupto de Kong kaj la ceremonio okazis tiun vesperon kun multaj ridbruoj miksitaj de kres?endo de muziko. Kaj al Kong ?ajnis, ke la feino, kiun li sopiris en son?o, nun subite trovi?as en lia propra?ambro kaj li e?supozis, ke la Luna Palaco ne certe estis en la?ielo. Resume la geedzi?o ravis lin?is kompleta kontento.
Iutage la junulo diris al Kong: "Mi neniam forgesos vian favoron instrui min. Sed lastatempe la dommastro sinjoro Shan, fininte sian proceson, deziris repreni la domon tre ur?e por sia balda?a reveno. Tial ni intencas forlasi tiun?i lokon kaj voja?i al okcidento. Mi scias, ke estos tre malfacile, por ke ni revidu unu la alian, sekve la disi?beda?ro multe turmentas min."
Kong esprimis sian volon akompani lin, sed la junulo admonis, ke li revenu al sia hejmloko. Kong hezitis, sentante tion malfacila. "Estu trankvila!" diris la junulo. "Mi povas sendi vin tuj reen." Post momento, la patro eniris kun A Song kaj prezentis donace al Kong cent taelojn da oro. Tiam la junulo kaptis la manojn de la geedzoj kaj ordonis, ke ili fermu siajn okulojn. Kong sentis, ke ili ek?vebis en aero kaj vento sible blovis preter iliaj oreloj. Post certa tempo, la junulo ekparolis: "Ni jam alvenis!" Malferminte siajn okulojn, Kong trovis sin jam anta? sia hejmvila?o kaj konsciis, ke la junulo ne estis ordinala mortemulo. ?oje li frapis je la pordo de sia hejmo kaj lia patrino eliris multe surprizite. Kiam ?i vidis lian belan edzinon, ?i bonvenigis ?in kun ?ojo. Kiam Kong returnis sin rigardi, lia amiko jam malaperis.
A Song estis bona bofilino kaj tre rapide akiris la renomon kaj proksime kaj fore per sia beleco kaj bonvirto. Poste Kong sukcese trapasis la plej superan imperian ekzamenon por la titolo de "Jinshi". Kaj estis nomumita kiel?efju?isto de Yan'an. Li intencis veturi kun sia tuta familio al la posteno, sed lia patrino fine restis hejmloke?ar la voja?o por?i estis tro longdistanca. A Song naskis filon, kiu estis nomita Xiaohuan. Poste Kong estis deoficigita pro ofendo al revizoro kaj portempe ne povis veturi al sia hejmloko pro retenado. Iutage kiam li?asis eksterurbe li renkontis junan belulon, kiu, rajdante sur nigra?evalo, de tempo al tempo rigardis al li returni?ente. Atente observante Kong konjektis ke li estas neniu alia ol la junsinjoro Huangfu. Amba?ekbridis sian?evalon kaj renkonti?is kun miksitaj emocioj. La?invito de Huangfu, Kong rajde venis kun li al vila?o kie la densa ombro de maljunaj arboj multe baris la sunradiojn. Enirinte la domon de Huangfu, Kong vidis, ke la pordoj estis digne dekoraciitaj kiel tiuj de nobelo. Kong demandis pri Jiao Na kaj ricevis la informon, ke?i jam edzini?is; pri sia bopatrino: ?i jam forpasis. La informoj faris lin ege sentimentala. Post tranokto Kong foriris, sed li revenis kun sia edzino. Anka?Jiao Na venis por renkonti ilin. ?irka?prenante ties bebon en siaj brakoj amuze ?i diris: "Mia kuzino miksis la sangon de nia raso!" Kong denove dankis ?in riverence pro?ia favoro en kuraco de lia malsano. "Vi jam fari?is noblulo kaj via vundo jam tute resani?is, sed?u vi ankora?ne forgesis la doloron?" ridante demandis?i. Edzo de Jiao Na, sinjoro Wu, anka?venis saluti ilin kaj foriris kun sia edzino post du tagoj.
Iutage la junulo Huangfu aspektis tre?agrenita kaj sin turnis al Kong demandante: "La?ielo sendos al ni grandan katastrofon, ?u vi povus nin helpi?" Kong ne sciis kio okazos, sed li tuj promesis sian helpon senhezite. La junulo elkuris kaj kunvokis?iujn familianojn eniri kaj kap-al-tere saluti al Kong en la halo. Konsternite Kong demandis pri la ka?zo. "Ni estas fakte ne homoj, sed vulpoj," Klarigis la junulo. "Hodia?ni havos la katastrofon de tondrado. Se vi helpos nin riskante per via vivo, nia familio eble savi?os. A?vi tuj forfu?u kun via filo por ne impliki?i," Kong?uris kunigi sian vivon a?morton kun la familio. Kaj la junulo petis lin stari kun glavo garde?e la pordo tute senmove spite al?ia tondroatako. Kong agis la?la indiko kaj efektive jen kolekti?is densaj nuboj farante la?ielon obskura. Retrorigardante Kong trovis, ke la domo jam malaperis, vidi?is tie nur alta tombo kiel monto kaj fa?kis senfunda abismo. Dum li estis perpleksa inter torenta pluvo kaj furioza vento, mu?is tondrego kiu ek?ancelis monton kaj elradikigis maljunajn arbojn. Malgra?blindi?o kaj surdi?o, Kong ankora?tenis sin senmova.
Subite monstro kun akra beko kaj longaj ungoj aperis el inter la densaj nigraj fumoj, kiu ver?ajne kaptis iun kaj sorflugis kun la fumo. De ekrigardo al la vesto kaj?uoj de la viktimo, Kong kredis, ke tiu estas Jiao Na. Li eksaltis for de la tero kaj atakis la monstron per sia glavofrapo. La kaptito tuj falis teren, sed subite okazis alia tondroeksplodo kaj Kong falis mortinta.
Post momento la?ielo sereni?is. Jiao Na jam rekonscii?inte per si mem, ekvidis, ke Kong ku?is mortinta apud ?i. Kun plorego ?i ekkriis: "Kong mortis por mi! Kial mi ankora?vivu en la mondo?" Anka?A Song eliris kaj ili kune portis la kadavron de Kong reen. Jiao Na petis, ke A Song tenu kapon de sia edzo kaj?ia frato fendu la kunpremitajn dentvicojn per ora harpinglo, dum?i mem, kaptante lian mentonon, kondukis per sia lango la ru?an pilolon en lian bu?on. Kaj per siaj lipoj premante liajn, ?i enblovis spiron ke la ru?a pilolo glitu en lian gor?on glugle. Post momento Kong revivi?is. Vidante ke la tuta familio staras?irka?li, Kong sentis sin kvaza?veki?inta el son?o. ?iuj sentis?ojon post?oko de katastrofo. Kong admonis, ke ili foriru de tiu?i dezerta loko, sugestante ke ili?iuj veturu kun li al lia hejmvila?o. ?iuj akceptis la ideon escepte nur de Jiao Na. Kiam Kong invitis, ke?i kaj?ia edzo kune veturu kun li, ?i diris, ke probable?iaj bogepatroj ne povus konsenti la foriron de la juna filo. Do neniu decido rezulti?is tiun tagon. ?uste tiam alkuris juna servisto de familio Wu ?vitante kaj anhelante. Surprizite ili haste demandis kaj informi?is, ke Wu kaj lia familio anka?suferis la katastrofon en la sama tago kaj neniu savi?is de pereo. Jiao Na dronis en granda mal?ojo kaj ne povis teni sin de sen?esa plorado. ?iuj konsolis?in kaj tuj solvi?is la dilema decido pri forveturo kune kun Kong. Kong iris en la urbon dum kelkaj tagoj por aran?i siajn aferojn tie kaj li rapide preparis siajn paka?ojn tagnokte. Atinginte la celitan lokon, junsinjoro Huangfu estis lo?igita en aparta vilao kun?ardeno. Li?iam tenis la pordon?losita deinterne kaj malfermis?in nur kiam Kong kaj A Song alvizitis. Kong vivis feli?e kun la junulo kaj lia fratino Jiao Na. Ili ludis?akon, drinkis vinon, ?uis babiladon kaj festenon kune?uste kiel samfamilianoj. La filo de Kong, Xiaohuan, kreskis en elegantan junulon sed kun spuroj de vulpeco en naturo. Kiam li vizitis el urbo, ?iuj rekonis, ke li estis filo de vulpino.
Komentarias la verkanto de la stranga?oj:
Persone mi admiras al la bela edzino de Kong ne tiom, kiom al lia enviinda amikino. Rigardante al?i, oni povas forgesi malsaton, a?skultante?ian vo?on, oni?uas agrablon. Ofte babili kaj drinki kun bona amikino kiel tiu, kortu?ite de?ia belo tiel ke la animo ravita kunfandi?is kun la?ia, ja multe pli superis ol la trivialaj sensplezuroj!
